در میکده دوش ، زاهدی دیدم مست
تسبیح به گردن و صراحی در دست
گفتم ز چه در میکده جا کردی؟
گفت از میکده هم به سوی حق راهی هست
شیخ بهایی
تسبیح به گردن و صراحی در دست
گفتم ز چه در میکده جا کردی؟
گفت از میکده هم به سوی حق راهی هست
شیخ بهایی
قرارمان فصل انگور
شراب که شدم بیا
تو جام بیاور
و من
جان
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت بیم و عذاب
آزاد ز خاک وباد آتش وز آتش و آب
وقت سحر است خیز ای مایه ناز
نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کآنها که بجایند نپایند بسی
وآنها که شدند کس نمی آید باز
No comments:
Post a Comment